EY GÖNLÜM!

Yine hüzzam çalacak þarkýlar
Mavisiz bir gökyüzü örtecek üstünü
Bu þehrin yaðmurlarýn da , ýslanýrken tek baþýna
Ýçinde sevgi olmayan bir tek gün bile vermediðin aþka
Ýliklerine kadar iþlemiþ sevdadan arta kalan son umut
Sana kefen olan o sözlerle birlikte,
Sallanýp dururken yüreðinin daraðacýn da
Sýrtýnda gidenin býçak izi kalsa da ,
Gözlerinin rýhtýmýna hüzün gemileri yanaþsa da
Irmaklar tersine aksa da , aldýrma !
Geçmiþe el salla .

Vakit tamam , artýk iltica vakti ,
Sana bir an bile ihanet etmeyen yalnýzlýðýna
Bil ki ,
Ölmek var , dönmek yok bir daha aþka !
Ey gönlüm , þimdi sýrada unutmak var
Yaþanan !yaþanmayan !
Mutluluk adýna ne varsa
Yüreðinin kalemiyle yazdýðýn her þiiri ,
Ýçinde biriktirdiðin onca özlemi , kurduðun tüm düþleri !
Kurþuna diz hiç acýmadan , diz / ki …

Bekleyiþinin ! Ýnancýnýn ! Sevginin!
Mahþeri olsun buda .

Ümran Aydýn

Sosyal Medyada Paylaşın: