üstüme gelme! bütün yaltaklýðýnla ayaklarýma pranga bir kâbustan geçiyorsun yanýksýn ihanetin kadar da kancýk kapanmýþ perdelerinde kaç kekeme hayal býraktýn? kaç çocuktan düþlerini çaldýn?
beynine mahalle dolusu sevinç býraktým dokunmayý unutmuþ, görmeyi özlemiþim gidiþlerin ýslaklýðý kadar t/uzaktým sesinle gözlerimi ýsýtacak kadar yasak üstüme gelme!
sakar bir zamanda düþtüm sabaha hiç uzanamadým þerbetli topraðýna baðrýna doðmamýþ çocuk/lar býrakýyorum avucuna kapanmamýþ ayet/ler harap adýmlardan bir mekan derliyorum adý: yok üstüme gelme! hikâyesi de yok