24 YILLIK SEVGLİYE MEKTUPLAR'a ek

Kalbimdesin.

Kalbinin sonsuz uzaðýndayým,
Acýlarýn onulmaz tuzaðýndayým,
Tutulmuþ dilim hiç anlatamam
Bir çare bitmeyen ateþlerdeyim.
Ýçimi yakýyor acýlar yine,
Mutluluk hakkýmdý olmalý gene,
Özlemle bakacaðým sevgililere,
Sen istedin býrakýp gitmeyi beni,
Ýsterdim piþmaným bende demeni,
Nasýlsa böyle bir þey demeyeceksin.
Hatýrla sevgilim güzel günleri,
Ýkimizin mutluluk doluydu her yeri,
Çok mu gördün kalan mutlu günleri?
Çaðýrýyor aþkýn seni verecek o kalbini,
Iraklaþma artýk benden sensiz yapamam,
Kalbim sana ait kimselere tapamam,
Mutluluðu býrakýp bir kenara atamam,
Aþkým ol yeniden yine senle coþayým,.
Dünyam da sen yoksan ne peþin de koþayým?
Issýz gecelerimi yeniden unuttur bana,
Ýçimde ol yeter ki bu acýyý susturayým.
Sekiz Nisan 00.20

Aþýk olmak için zaman gerekir mi?
Aþkýn yaþý olmaz dememiþler mi?
Bunun sonu ölüp gitmek deðil mi?
Ýçine biraz insaf serpmemiþler mi?

Boþuna mý bekler seven aþkýný?
Oldum ben o zaman aþkýn þaþkýný,
Alýp gidiyorsan bensiz baþýný,
Býrakayým gözlerimin yaþýný.

00.35
Yýllar geri gelmeyecek ne yapsak,
Ama elimiz de her zaman yarýnlar.
Ya da ayrýlýklarý bir yana býraksak,
Buna sevinmez mi sence tanrýlar.

Yitirirsem yine seni hep deliden sayarlar,
Bir daha mümkünü yok onulmaz bu yaralar.
Bu kadar feryadý saðýr sultanlar duyarlar,
Yýldýz kaydýðýnda insanlar dilek tutarlar,
Çýkacaðýný sanýp bir de bunu yutarlar,
Olmadýk yerler de aþklarýný satarlar,
Sen satma ne olur yýllanmýþ aþkýmýzý.
Uykuyu unuttum gittin gideli,
01.57

Dans etmek istedim sensiz saadet çalýyor,
Kimsem yok ki yanýmda kavalyelik edecek,
Montunu aldým kollarýma dans ediyorum.
Seni uzaktan sevmek mi aþklarýn güzeli?

Sanýrým çekilmeyecek bu “Gaybana geceler”
Sevdasýna kurban olduðum kahpe geceler.
Keþke ben yazsaydým bu þiiri sevgilime,
Hiç ayrýlamam derken aþkým yok oldu.

Okyanus ortasýndayým her yaným ay ýþýðý,
Nereye baksam dalgalar ve çaresizlik.
Belli oldu yine haram bu gece bana,
Tatlý bir uyku dilerim yinede sana,
09-04 00.22

Seni bulmuþken yeniden
En acýlarýmýn doruðunda
Nasýl býrakýrým sonsuzluða?
Dünya ya bir daha gelmeyeceðiz ki.
El alem ne düþünürmüþ bana ne!
Nasýl birlikte büyüyorsa yaprakla çiçek
Havva nasýl adem için günah iþlemiþse
Ýlkbahar nasýl kýþýn bitiþini beklemiþse
Çiçeklere yeþilliklere kucak açmaya,
Bülbül en güzel sesiyle katýlmýþsa
Ilýk rüzgar baþlamýþsa insanlarý ýsýtmaya
Kuþlar cývýl cývýl yuva yapmaktaysa
Martýlar hala koþuyorsa simit peþinde
Aþka hala bir yer var demek ki bu baharda
Yarýnlar hazýr hatalarýmýz varsa unutturmaya.
Acýlar olmamalý hiç olmazsa bu baharda
Ceylanlar koþturmalý yeþil ovalarda
Aðlamak olmamalý bari kalan aþklar da.
Kalplerimiz ilk gün ki gibi atmalý sevgi dolu
10 04 2009 saat 00.35

Acýlar içerisinde kalsam da anladým dün
Boþa çabalarým
Rahatsýz olduðunu duydum ya benden;
Ýþte bu
Biraz þiir
Biraz roman
Biraz mani,
Sana olan tüm aþklarým film gibi yani
Otuz iki günde seriliverdi gözlerime,
Bitmesin diyen ben,
Yitmesin diyen ben,
Gitmesin diyen ben.
Taviz veren ben,
Acýlar çeken ben,
Ama sen;
Kahretsin diyen,
Yok olsun diyen,
Mahvolsun diyen
Birilerine hesap mý veriyorsun?
Yoksa korkuyor musun sevgimden?
Sevgi hiçbir zaman korkulasý olmadý.
Sevgisizlik asýl korkulasý olan.
Artýk ellerini tutabilir miyim?
Kollarýma alabilir miyim?
Caným diyebilir miyim?
Ýçimde saklayabilir miyim bilemiyorum.
Birazdan ekranlarýnýzda otuz ikinci gün;Bu kez sunucu Mehmet olacak, Sizlere Hannover den bildirecek
yitip giden bir tanecik aþkýný Sakýn ola kaçýrmayýn bu haberi; Haber haberdir nasýl olsa izlemeye deðmez mi?Önemli olan kimin kek’lendiði deðil mi? Mecnun koþar sevgili peþinden,Valiz taþýr yorulur,Üstelik hamalcýðýn parasý da pek yoktur,Ýþsiz adamdýr ne de olsa! Patron var daha uçaða süre,Gel birer kahve içelim der;Patron kýzgýn öfkeli ne kahvesi? Sende kahve içecek aðýz ne gezer? Hamal üzgün hamal çaresiz
Hem saçý kel hem okur gazel,Ardýna bakacak bir þey de yoktur,Koyulur yola ozan olur sonra! Yaðar yaðmur çakar þimþek! Bir umut sarýlýr telefona Oysa sevgili üç gün demiþtir! Sonra beþ gün demiþtir
Ama kocaman bir otuz iki gün geçmiþtir! Dedik ya yaðdý yaðmur çaktý þimþek Masal bitecek ya yarýn ola hayrola! Bir aptallar var uyanýk geçinen, Benim gibi; Aþkýnýn sesini duyabilmek için, Yalvarýp ellere aþkýna kontör yükleten, Tamamý bir merhaba hatýrýna! Ama karþýlýðý? Üç in bir yani üçün biri!
Her gün yeniden doðar, her sabah taze bir baþlangýç derler,bilmem ki bunu neden söylerler?
Bu resmen aldatmaca.Baþlayan günde beklediðin yoksa, o gün baþlasa ne olur baþlamasa?
Yirmi gün demiþtin bana giderken, on beþi otuz yedi gün yapar, ben sensiz tek baþýna o kadar süre
Cennete koysalar kalmam bilir misin?
On nisan yirmi iki on yedi.

Assalar beni
Yaksalar beni
Bilmem ne yapsalar beni
Bu kýrýk kalp geri gelmeyecek
Sanata saygým olmasa
Yakacaktým sana yazdýklarýmý
Ama yakmayacaðým.
Artýk bir þey yok içim de kalmadý sana dair
Bunu da yazacak elbette bir yerde bir þair
Yirmi beþ olmuþ aþkým tek taraflý aptalca
Ulan deðmez aþkýna laleleri yerinde býraksana.

Diyecekler bana salaðýn teki,
Aþkýný vermesen severdi belki
Þeytanýn dünyada bir tane erki
Kadýnmýþ ey tanrým söylemedin ki.
Aptallýða adanmýþ yirmi beþ yýl

On iki nisan yirmi üç yirmi sekiz
Yaþam sürüyor onulmaz acýlarla,
Ne getirsem aklýma içim yanýyor
Harcadýðým yýllarýma kahrediyorum
Hep mutlu ol istedim hep yanýmda kal
Acýlar hiç yaklaþmasýn yanýna,
Bu iyi dilekler hep senin içindi,
Anlattýkça birileri kalbim yanýyor,
Eriyor umutlarým aþkým aðlýyor.
Oysa geçer kýzgýnlýktýr diyordum,
Farkýna varmadan yalnýz kalmýþým.
Böylesini bilsem sana hiç tapar mýydým?

On dört nisan sýfýr altý kýrk beþ.
Yine yaðmurla baþladý sabah,
Buz gibi ortalýk nisanýn ortasýnda,
Ýlk tanýþtýðýmýz da bir mayýsta böyleydi hava buz gibi,
Gülhane ye gitmiþtik,
O müzede öperken yakalandýðýmýz gündü!
Hatýrladýn mý?
Tüm yeminlerimi bozdurdun bana,
Onulmaz yaralar koydun içime,
Þimdi bunlarla mý yaþayacaðým?
Yaþanýr mý sence de?

Yarýn on beþ nisan,
Son yalnýzlýða yatacaðým.
Önce bir banyo
Ardýndan giysilerimi hazýrlayacaðým,
Sen olunca söz konusu,
Unutuyorum tüm kýrgýnlýklarýmý!
Uyuyacaðýmý sanmýyorum
Olsun, sabah olacak nasýlsa,
Berk’i doyurup yoluna koyulacaðým.
Akþam sence kolay olur mu dersin?
Nasýl geçecek saatler bilmiyorum.
Orada seni bekliyor olacaðým.

On beþ nisan geldim hava alanýna elimde çiçeklerle, rötarlýydý üstelik uçaðýn bekledim,
Bitmek bilmedi dakikalar,kapýda görünce seni bir tuhaf oldum, koþtum sana sarýlmak istiyordum,
Çiçeði uzattým sana sanki istemedin, öyle kötü oldum þok oldum. Boþunaymýþ o kadar yakarýþ tanrýya,
Gidenler geri gelmeyeceklerdi, Ýstemedim ki ben gitmeni, ne olacak þimdi yaþamda? Acýlar yine yaný baþýmda mutsuzluklar diz boyu karþýmda, Bunca ihanet bu yaþým da. yok dayanamam artýk imkansýz,
Aslýnda tüm bunlar
Biraz þiirdi
Biraz romandý
Biraz maniydi
Sana olan aþklarýmdý yaniydi

Artýk kime yazacaðým?
Ben ayaklarýmýn yandýðýný
Anlamak istemiyordum oysa!
Yine ateþler üzerinde yürümek,
Çýplak ayakla ölene deðin.
Sen hiç çýplak ayakla ateþte yürüdün mü?
Aþkýn oldu mu sabahlara dek düþündürecek?
Olmadýk yerlerde peþine düþürecek?
Haykýrdýn mý duymayacaðýný bildiðin halde?
Ve sevdin mi sevmenin en doruðunda?
Sence aþk baþka nasýl aþk bildin mi?
Gözyaþlarýnýn aktýðý oldumu hiç sen istemeden?
Hiç bilmediðin þarkýlara hüzün lendinmi?
Islandýðýný eve gelince anladýðýn oldu mu?
Bir telefon sesinin seni coþkuyla doldurduðu?
Sabah bir amacýn olmadan uyandýn mý hiç?
Sen çýkarsýz bir mutluluk buldun mu hiç?

On yedi nisan sýfýr kýrk iki
Bir yer var mý yalanlarla dolu olmayan?
Bir çiçek var mý ya da bir kalp solmayan?
Bir aþk var mý sence acýlarla dolmayan?
Sevgi var mý en sonunda acýlarý bulmayan?

Bir yar var mý tek baþýna koymayan?
Bir yaz var mý gönülleri yakmayan?
Bir kýþ var mý yeþilleri yýkmayan?
Bir aþk var mý benim gibi býkmayan?

Kalbim kýrýk bir fincan gibi onarýlmasýz,
Neresini bir araya getirsen çizik izi var.
Neden ki birleþmemiz artýk olanaksýz,
O yüzden aylardýr içimde hep sýzý var.

Ayrýlýklar sürecek mi aþklarda böyle?
Ne olur durma sende bir þeyler söyle,
Þu benim halimi birde sen gör de,
Söyle ne olur tanrýya yakmasýn öðle.

Ay ne için ýþýk verir o karanlýk gecelerde?
Yolunu kaybedenler mi vardýr bir yerlerde?
Rüzgar neden eser delice olmadýk yerde?
Bir kalp baþka kalbe neden tutkulu olur?
Tutku sonunda onulmaz acýlarla kavrulur?
Gözyaþlarý neden bu denli akmaya arzuludur?
Ölümsüz aþklar an gelir yok yere mi bozulur?

Yani biraz þiir
Yani biraz roman
Yani biraz mani
Yani sana olan aþklarým yani;
Yani bu denli kolay yýkýlasý yani.

Günlerden hangi gündür?
Bu gün ayýn kaçýdýr?
Akan kimin yaþýdýr?
Sevdalarýn ta en baþýdýr,
Yoksa en sonu mudur?
Yoksa karþýlýksýz aþk bu mudur?

Yaþamý tek baþýna býraksalar,
Bu denli acýlarla yaþar mý ki?
Aþkýmý tek baþýna býraksalar?
Bu denli kalbimi yakar mý ki?

Parkta çiçek görsem koparasým geliyor,
Senden güzel deðil kalbim bunu biliyor,
Her geçen gün anýlarý birer birer siliyor,
Bu kalp sana istemeden mutluluklar diliyor.

Kýrkýndan sonra ben çekemem diyorsun,
Acý çekmedin ki sen nereden bilirsin,
Bu kadar anýyý amma kolay siliyorsun,
Yoksa herkes gibi sen demi gidiyorsun?

Gideceðin yerlerde bana yer yoksa,
Peþlerine düþsem ben ne iþe yarar?
Benim gibi sevenin madem ki çoksa,
Düþlerine girsem yine aklýna zarar.

Ýnsanlarý bu denli sevdiðim halde,
Artýk hiç birine sevgim kalmadý.
Çare aradýðým her hangi yerde,
Bir tanesi derdime çare olmadý.

Nesini seveyim bu insanlarýn,
En baþta sevgilim ilaç olmadý.
Bu denli kötümü tanrým kullarýn?
Kayboldum kolumdan çekip almadý.
























































Sosyal Medyada Paylaşın: