Bu þiir, bir sessizliðe açýlacak uykunun sessiz harfleriyle. Bir akþamüstü gibi düþlerimim gölgesinde. Zulamda ilk gençliðim, yazýlmamýþ hayallerim. Ufukta kýrýlmýþtý çýðlýk seslerim.
Sesinden serinlikler geçerken, Kalbim titrerdi akþamüzerleri, çýkmaz aþk sokaklarýnda. þimdi neye yarar küflü bir geleceði sýrtlanmak, Yokluðunun darasýnda. ve þimdi zaman kaç?. Neresindesin saatin?
Bunun için aynalara baka baka direniyor, ve bileniyorum hayata. Teslim aldým sokaklarý.. En çok kimin yaþadýðýnýn hiçbir önemi olmadan Gidilmemiþ masallar ülkesinin Karlý bahçesine çizilmiþ bir kalp aðrýsý kadar.. önemi olmadan
Küçük unutuþlar sebebi oldu gözlerindeki soylu yenilgime Zihnimdeki merdivenleri týrmanýrken. Seçilmiþ can sýkýntýsý deðil ki yaþanmýþlýklar Tek kalemde üzerinden geçtiðim kendi hayallerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ultrablue Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.