Zemherideki İniltiler
yoksun!
þehrimin üzerinde kara bulutlar volta atýyor
yaðmur! gök kubbeye saklanmýþ
hýnzýrca bekliyor
yaðdý yaðacak
ben ise dudaklarýmda keskin bir inilti
sensiz / adý piç olan acýlarý doðuruyorum
yoksun!
acun yerinden oynadý
tebessüm toprak altýna kaçtý
yýldýzlar üzerime yaðmýyor artýk
girdabýndan arta kalan parçalarým
soluk almama yetiyor
kafi mi? dersin
gittin!
dilim ahraz
damaðýmdaki kekremsi tadý yutuyorum
sözlerin boðulduðu noktada
usulca el açtým
aþkýný dileniyorum
say ki kuþ uçmaz, kervan geçmez yollara düþmüþ
divaneyim / geri çevirme
yýlgýnlýðýmýn þehla gözlerine
hasret mil çekti
yaþam! uçurum kenarý
kalleþ tuzaklara kurban giden
gözlerinden kan fýþkýran çocuk yaným
kimliðim intihar eþiðinde
buðulu camlar arkasýnda
saklý mýsýn? yar
çýk ortaya
nefesin üzerimden geçti
say ki yetim kalmýþ bir çocuðum
uzat elini / sevineyim
çaresizlik boynuma dolanmýþ
yaðlý ilmek
gölgem dahi sendelerken
ay geceyi yýrtar / sessizce
ve
ben kaybolduðum coðrafyada
düþler sokaðýný adýmlarým
say ki aklýný yitirmiþ biçareyim
hor görme
bütün sövgüleri aldým / dudak kývrýmlarýma
çektim kopardým
geçmiþ zaman sarkacýný / titreten anýlarý
yýkýldým puþt sokaklarýn
soðuk kaldýrýmlarýna
ölgün bir ýþýk düþtü üzerime
koyu lacivert sis
dört duvar etrafýmda
çekecek / elimi uzatsam
ýslýk çalýyor soysuz yalnýzlýk
kulaklarým harabe
sallandý göðün bulutlarý
baykuþ kanatlarý / dokundu tellerime
söz aktý dudaklarýndan
sesinde üþüdüm
Yeþim Deren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.