hüznün çamuruna düþtü yüzüm
ki hep maviyi arar gözüm
aç pencereyi kuzeyden
biraz nefes alayým
.
..
…
devþirme pezevenkler ip üzerinde yürüyor
bu dünyaya ait deðilim
güneþin yüreðimi yaksýn býrak
ben aya yürüyorum bak
ve
çiz tuvaline resmimi
ömrümü sedefkar ellerine serdiðim
hafif meþrep gülüþler
týrnakladý masum tenimi
asýldý dilime küfürün binbir türlüsü
tozunu sil geçmiþimin
yeniden baþlayalým
puþt tuzaklarýn
ýþýk geçmeyen yollarýnda
çocuk yaným intihar
haydi tut elimi
yalancý gerdeklerin
kusmuk kokulu çarþaflarýný
parçalayalým
döþümde it ulumasý karanlýðýn
inleyiþim! çýðlýk oldu dondu dudaklarým
ruhumu açtým
durma!
iki basamak ötede eþiðin
sana nefes alýyorum
ufacýk bir sabi gibi
kýrýlgan yanlarýmý, peyke altýna saklayýp
nikbin duygularýna büründüm
usanmadým yine de
dimdik
gecenin üzerine yürüdüm
þimdi
utanmaz ellerin dikenli tellerindeyim
ruhumun ince yanlarýyla
sana kanýyorum
esir al tutsaklýðýmý
ölüyorum
görmüyor musun?
baksana
kurtarsana
duymuyor musun sýrtlan kahkahalarýný
yalancý sevdalarýn illegalitesinde dimaðým durdu
emperyal düþlerim karabasan tuzaðýnda
nikotin artýðý nefesim
yolla bana gül kokunu
akýt mutluluk spermini kasýklarýma
ki binlerce orgazmýn düþünü kurmaktayým
Yeþim Deren