kasýmpatýlarý topluyor düþlerim bilmem hangi mevsimin kaçýncý ayýnda kaldý gidiþin ne biliyorsun durup durup andýðýmý ismini ? gözlerim aþk’a deðse, kocaman bir kadýn çýkarýr tüm sevmelerim
içilmeyecek gözlerinin rengi üzüm þerbeti o kibar ellerini, ve arsýz yürümelerini sanki ayrýlýða çevirdi
nasýlsýn þimdi ?
siliniyor þiir uykularýmda uzun bacaklý karabasanlar düþüyor peþime kimseye hiç kimseye yüz vermiyor gece tüm letâfetliði üzerinde ayrýlýðýn sanki ismini yüklüyor / hece hece ve ben geçen her mevsimde bir kýþ saklýyorum yastýðýmýn ak yüzünde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
GnL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.