bak küsüp gidiyorsun beyhude ömür
umutlarým her gün savrulmalarda
yaþamak için seni, yýrtamadým gölgelerini
karþý koyamadým haksýzlýðýna
zamanlarýn ýraðýnda býraktýn beni
bulutlarýn gölgesinde saklanan
güneþin varmýþ göklerinde öylemi
avuçlarýmda binlerce hüsranla
neden hep karanlýðýna düþtüm
cezan böyle mi
ihanetine kelepçe vuramadým
göstermedin baharlarý, hep kýþta kaldým
döküldü içime damla damla hazanlar
buz tutmuþ kirpiklerimi içime saldým
þimdi…
göðsümde hasretin dinmez fýrtýnasý
yaþanamamýþlýklarýn mahzenindeyim
nereye dokunsam içim yanýyor
bir aþaðý, bir yukarý, gitgellerdeyim
sakladým gün görmemiþ düþlerimi
bu yüzden gülmelerim sinmiþ
adýmlarým kaybolurken karanlýklardan
meçhule giden mutluluðumun izi silinmiþ
hep bahaneler uydurdum suskunluðuma
ne zaman aynaya baksam aðlarým
her karesinde acý bir kesit
feryatlarla doldu ömür koylarým
aþina bakýþlarýma sinen bir tutam yaraydýn
bazen kabus oldun gözlerimde kanayan
bazen de lanetli bir rüya
dedim ya…
sen koskoca bir yalansýn dünya
bilemedim, ya ben sana çok geldim
ya da sen bana dar
haberin olsun dünya
senden alacaðým var...
14 / 09 / 2009 / N_Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.