Boğ Beni Sevince

Göze ýþýk,
Dile söz,
Kalbe çarpýntý kadar,
Nefes kadar, dün kadar,
Öz-gür-lük kadar yakýn,
Bir o kadar uzaksýn.

Bir bakmýþým,
Ýçimde serpilmiþsin,
Tomurcuklarýn yüzümde gül açmýþ,
Bir bakmýþým,
Ýçime kapanmýþsýn,
Boynumu bükmüþsün, omzuma doðru.
Güvercin oluyorsun penceremde.
Yaklaþamadýðým, ürkek, yabani,
Ancak, gözlerimle sevebildiðim.
Ve tek, sesimle dokunabildiðim.
Güneþ oluyorsun,
Önce ýsýtýyorsun, yüreðimi,
Sonra yakýyorsun, sýrtýný dönüp.
Ve ay oluyorsun,
Karanlýðýmý yarýyorsun önce,
Ben, seni hayran ,hayran seyrederken,
Sen, gecenin koynuna giriyorsun.

Ve ben seni, her þeye raðmen,
Bahar sabahý, toprak buðusunda,
Koþuþan her çocuðun coþkusunda,
Cývýl, cývýl kuþ sesinde,
Hanýmeli kokusunda,
Akþam serinliðinde, çay tadýnda,
Yeni doðan, her bebeðin, adýn da, yaþýyorum.
Ne çok þeysin,
Ben de þaþýyorum.

Gel seninle bir oyun oynayalým,
Sen daraðacý ol, ben sana tutsak,
Boynum kýldan ince,
Hadi, boð beni sevince.

S.U.
Sosyal Medyada Paylaşın: