yýrtýlan ipek bir þal sesidir ayrýlýk
hangi birimizin dudaklarýnda
sözyaþlarý olmamýþtýr ki vedalar çoðu zaman
ülke edinemeyen kýrlangýçlarýn
çýðlýðýna benzedikçe kelimeler
ay ýþýðýyla süpürür gözyaþlarýmýzý
son seferi çoktan bitmiþ bir otobüsü
beklerken ýssýz duraklarda
talan edilmiþ bir kenti
þaþkýn tebessümlerle izlemek deðil midir
yalnýzlýk biraz da
sýðýnýp ýþýðýn kuytu köþelerinde
aydýnlatmak istediðin kadardýr
aþklar ve dostluklar
inanmasakta yeryüzü Tanrý’nýn kalbidir diye
yanýna varýlacak bir iklimden gülümser güneþ
öldüðünü sandýðýn her yerde
yeniden baþlamaktýr aslýnda hayat
ve bu yüzden taþýyabildiðin acýlar kadardýr dünya
ki hep gözyaþýyla sulanmýþtýr o
Tanrý’nýn kör olduðuna inansakta çoðu zaman
yýrtýlan ipek bir þal sesidir aðlamak
dikiþ tutmayan...
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.