Gecenin bir yarýsýnda sen, Öbür yarýsýnda ben, Ortamýzda sere serpe yalnýzlýk. Anadan üryan, Ay, raký þiþesinde yarým, Doldukça bardaða, Ýçer aðlarým.
Eski zamanlardan kalma bir þarký, Musallat oluyor sus pus dilime, Týka basa doluyor kulaklarým, Sessizliðin dalýný kýrýyorum, Karanlýðýn en kalýn gövdesinden.
Gök kubbeye asýlmýþ kirpiklerim. Sabahý çekiyorum olta ipine, Ki kavuþmak, Yýldýz uzaklýðýnda.
Sonra toy bir sancý doðar içime, Körpecik, Ýçim ateþlenir, Nevruz ateþi kadar gür, Ve bir o kadar özgür, Yanmak ne güzel kendi alevinde, Tutuþmak ne güzel, Sebebi sensen.
S.U.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.