Dudaklarým eriþince serin okyanuslara Bedenim yangýnlarda dokunurum geceye. Daðýlýrým yumuþak bir ten de, Köpek balýðý olurum karanlýk sularda. Kovalarým benliðimi þehvettin doruklarýnda. Beynimi bir kenara býrakýp güdülerimle dalarým Okyanusun derinliðine. Deli dalgalar gibi çarparým sert kayalara. Daðýlýrým, çoðalýrým. Yeniden doðar, Yeniden ölürüm.
1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.