BÜTÜN DİLLERDE SUSMAK
Önce üstünü þiirle örtün dedi
Üþümesin yavrucak daha taze
Sonra kontaða belersiniz
Nineden önce çýðlýklar doldu kulaðýna
Çürümesin diye koydular buzdolabýna…
Þiir gibi giydirdi annesi
Okulun ilk günü gülüþüne þiir konsun istedi…
Çelik çomak oynasýn
Üstü baþý çamur olursa olsun
Bide hayalleri olsun
Kýrmýzý sývý taþtý bedeninde
Gülüþü yarým kaldý
Kalbinde bir dinamit patladý
Gözleri deðince gözlerine þiirdi…
Memoydu, zineydi ya da öyle olsun istedi.
Geceydi kulaklar bu seslere alýþkýndý
Þehir kördü görmedi
Karanfil akmýþtý;
Taktýðý sol yanýndan
Anne olmakta þiirdi baba olmakta
Çünkü þiir gibi çocuklarý
Ekmeðe doymadan acýya doymuþlardý.
Güneþin doðduðu yer burasý,
Ekmeði barýþa, barýþý umuda banarýz doyarýz demiþlerdi…
Çocuklar þimdi yalnýzdý sofrada
Sofra boþtu…
Akýp gitmiþti hayat
Acýydý, özlemdi þiir, umuttu direnmekti
Var olmaktý þiir
Güzellikti, çirkinlikti ama ölüm deðildi.
Yorgun yaþlý ellerinin parmaklarýný nasýrýna bastýrýp;
Gökyüzünü zafer iþaretiyle buluþturdu…
Barýþ dedi yüzünün coðrafyasýnda acý ve yaþanmýþlýk vardý
Tekrar barýþ dedi hayatta aldýðý son nefesti…
11.01.2016
Gece saat:2:25
Kazým DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.