son kuþlar son yaz bahçeleri son satýrlar son öpüþ
son dokunuþ son bakýþ son aþk...
hani olgun bir nar gibi dolu bir baþak gibi
hani o yaðmura doymuþ toprak gibi bire yüz vermiþ bereketli yüreklerin son hasadý son aþk...
heveslerden kavak yellerinden taze baharlardan soyunmuþ güze durmuþ son yaz bahçelerinin kuytularýnda gönlümüze düþen Eylül mehtabý gibi
soluk kesen ihtiþamý ile son armaðaný son aþk...
o bildik alaca karanlýðýn loþ odalarýna düþen gün ýþýðý kamaþmasý gözlerin
daðýnýk yatak, kör ayna derbeder anýlar ve yoksul umutlar mum alevinde yaþayan o sevgili hüzünler
ok saplanmýþ kalpler çizilen ve acemi bir iki mýsra karalanan o en büyük sýrrýmýz elden gönderilen mektuplarýn muhatabý yüreðin ilk sahibi o ilk sevgili gibi ilk aþk tadýnda
gider ayak yazýlan ve naðmelenip sazdan dökülen bir sevda güftesi bir veda armaðaný gibi
son kuþlar son yaz bahçeleri son satýrlar son öpüþ
son dokunuþ son bakýþ son aþk...
Ceyda Görk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceyda GÖRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.