Kapýnýn eþiðinde bir çocuk
-süpürülmüþ gibi-
beklemekte
Küçücük parmaklarýnda diþ izleri
ve
kýrýlmýþ camdan bûseler ceplerinde
Sobelenmiþ de düþmüþ yüzü
yalancý mevsimlere
Biraz ileride baþka biri
kafasý eðri
Yanaklarýndaki gamzelerde
yakýlmýþ da hayalleri kül kül bakýyor
yüzüne kapadýðý parmaklýklarýn ardýndan
Yataðýn üzerinde bir gelin
duvaðý açýlmamýþ
Nasibi týrnaklarýnýn arasýnda
son nefesini veriyor
Kirpiklerinde martýlar çýðlýk çýðlýða
ölmüþ gülleri topluyor
Otuz beþlerinde bir adam
yerde boylu boyunca
Yanaklarýnda
gözyaþlarý gezinmiþ derin çukurlar
Dudaklarýnda, kendine
sigara sarýsý beddualar
ve boynunda
gemici düðümü urganla
kaçý/ný/lmaz ölüm var
Yaný baþýnda bacaðý kýrýk piyano
notalarý sökülmüþ beste çalýyor
Çýrýlçýplak bir kadýn
olmayan göðüs kafesinde
mikrofon arýyor
Yýrtýlmýþ sayfalarýna
öfke çizilmiþ bir defter
saklanmýþ masanýn tozlu yüzüne
Tek tek batýrýlmýþ boya kalemleri
en çok da siyah
Gözlerine
Masanýn altýnda yüzünü saklýyor
kanatlarý koparýlmýþ bir melek
Ýblisin koynunda zoraki
Cennete nasýl dönecek…
Kan ter içinde gecenin dördüne uyandým
Allah’ým !
Neden yüzlerinde hep ben vardým….
Özgür SARAÇ/Râzý
07/08/2009 Denizli…