dosTLUĞUN SEVDASI...

Farzet ki Akçakoca’dasýn...
Maviliðin gökle buluþtuðu;
Karadenizin emsalsiz bi kýyýsýndan...
Deniz ,
Kum,
ve
Güneþ...
Mükemmel üç harika....
Diyelim ki bende yanýndayým.
Havanýn ; sessizliðin içinde bir baþyapýt,
Güneþ ise bahçenin kýzlýmsý çiçeði gibiydi...
Derya gülümsüveriyordu
Tüm coþkusuyla yüreðime
" su"
serpiþtiriyordu..
Bütün herþey bir baþka,
Sen ise bir baþkaydý.
Güzel çehrenin altýndaki o simana
Bakabilmeye bile kýyamazdým !!!
Heleki siyahýmsý kuþ kanatlarý gibi saçalarýn,
Alýp uçuruyordu beni mas mavi göklere....
Ýçim sýðýlmaz bir sevgiyle doluvermiþt bile.
Tatlý gülüþüyle;
Arada bide o bakardý.
Hergün gezdiðim bütün yerler ,
Bir baþkaydý sanki bugün...
Hayat güzelmiþ de demek;
Bulamayan benmiþim.
Suyumdu
hayatsuyumdu yanýmdaki....
En güzel , en sevdiðim dostumdu benim.
Sanki her þeyim oydu....
Derken gezivermiþiz her yeri...
Akþama doðru bir zaman..
Bizde çok yorulmuþtuk..
ilk bulduðumuz banka yayýlývermiþtik..
Derya masmavi..
Þems kýzýlýðýnda parlýyor..
Hayat ;
ÜNlü bir ressamýn en güzel fýrçasý gibiydi...
Birgün daha batýverecekti..
Yaþam birgün daha yaþlanacaktý....
Bana výzdý o an ama herþey..
Çünkü yanýmda kapý gibi dostum vardý...
dostum..
Birden baþým döþüverdi omuzlarýna....
O kadar tatlýydýki kokusu.....
Alevler içinde kýrmýzý bir gül olsa gerek....
Bir anýn heyecanlýðýyla susmuþtum...
"sen baharýn en güzel adýsýn "
........
"dostum... canýmsýn sen benim"
Sözlerime gülüþüyordu beyaz bir güvercin misali !!
Saçlarýmý okþuyordu masumca ve usluca...
" dostum.. sen varsan hayat da güzel.."
Seside melodik bir aþk þarkýsý gibiydi...
Omzunu aðrýttýmý hissederek kaldýrýverdim serimi...
Derinlere inik upuzun bir nefes aldým sonra.
Sanki son güzel nefesimmiþ gibi.
Güneþ okadar harikuladeydi ki:
Arada bir gözde kýrpmayý unutmazdý..
Gün bitti bitecek.. tam bir gurupdu.
Yaþamak bir güzel dostun adýný sayýklayarak;
Herþeye raðmen " sevgi" diyebilmektir...
Caným...
Birtanem..
Yekdane dostum...
Kardelen çiçeim...
Mahsum baþýný usulca;
Koyuvermiþti bile dizlerime.
Yorulmuþ olacakki bende hiç bozmadan..
O kadar narindiki
Þeffaf bir tüy gibiydi..
Ellerimi saçlarýnda gezdirerek....
Bir þey unuttum...
Nasýl anlatayým..
O kadar güzelki gözleri...
Benim gibi o da ela...
Bütün herþey mevcuttu..
Yaþamýn;
O andan ibart olmasý diledim..
Ama zamn su misali akýp gidiyor..
Durdurmak nafile...
Bugün var iken;
Yarýn youz belkide...
Herþey bir kenara o bir kenardaydý...
Onun yek bakýþýna;
Canýmý bile verirdim isteseydi o an...
Sevmek..
Sevilmek...
Deðerli olmak...
Baþka ne isterki be insan !!!
Sesszi bir tebessüm..
Ellerini ellerimin üzerine koyarak...
Biraz hafiçede gülümseyerek ...
" sen canýmsýn.....
dostum.....""

Sosyal Medyada Paylaşın: