kuyruklu şiir..

~
farkýnda mýsýn bilmem
hep ayný teraneyle baþlar, bazý eskil masallar
yükselir suskunluk nöbetlerimiz
ve bileklerini keser yýldýzlar

öte yanda, sýradan kimyasýyla
emeksiz cümleler kurar hafýza garibi
iyi gelir, fingirdeyen acayiplik mirasçýsý boþ güruha
gereksizlik piyangosundan çýkan
hayali nakaratlarý dinlemek
aþýrý baharatlý, iþporta vaatlerin meydanýnda
arabesk týnýsýndan



~~
hatýrlýyor musun
avuç içlerini öperdin dut dallarýnýn
tepemizde gayet tabii gün ýþýldaðý
-her þeyin önemi var- bir zamandý
ciddiyete ve samimiyete adýmlýyorduk
taþlanmamýþ þehrin
üçe kadar sayýp, kalbimizi gönüllü ele verdiðimiz
fistaný solmamýþ leylak sokaklarýnda

zihnimizden hayata geçerdi düþlerimiz
elçiydi aslýný inkar etmeyen dil
ki, hala öz üzere sobelenip durur sözümüz
uzun saçlý sevdalara, itinayla

adýný yazardýk, bildiðimiz bütün aðaçlarýn
ne topraðý, ne suyu üzmedik
fanilamýzý çýkarýp, örttük
kanadýndan mavisi düþürülmüþlerin üstüne
ellerimiz yosun kokardý
iþimiz gücümüz; tuz, ekmek hakkýný taþýmaktý
iç geçiren göðsüyle onurlu mazlumlara

ve sen, beyaz þarkýlar doðururdun koynundan
sesini duyan her çocuk güvercin
ýslýðýnýn omuzlarýna tünerdi
kimisi su içerdi sakýnmadan
eþlik ederdi kimisi baþtan sona
bilseydin bir gün þarkýlarýnýn susturulup
güvercinlerin öldürüleceðini
oracýkta yeþilini yitirebilirdin ellerinin



~ ~ ~
en çok annen, baban aðlattý seni
henüz yaþýný kýrmýzý geçmeden
yürek aðrýsýyla ruhuna kazýnacak
iki yýkým tarihi býrakarak, uçup gittiklerinde

sonrasý geri kalanýndý artýk
toplu acýlar himayesinde kurulmuþ
metabolizma icabý, kanuni düþlerini týrnaklayan
kanunsuz çapulcular cumhuriyetinde

bak!
minare gölgelerine sýðýnarak durmadan
çözümcül beyinleriyle
uzantýlarýna alternatif çýkar üretiyorlar
dünyanýn düzelmesi gereken edepsiz gidiþatýný
yadsýdýklarýndan güya

ömre þenlik, akla ziyan
sabrý çatlayan þiirlere dönüþtü dakikalarýmýz
ýrzýna geçiliyor beþikteki bebeðimizin
kimin eli kimin apýþ arasýnda
bol namus, bol siyaset, bol politika
gani gani entrika
yýðýn rezalet, kutsal adalet, katmerli fetva
kim ister kýsýtlý bir yaþam biçimini
on’da on özgür sex, özgür düzey
varsa yoksa sonsuz muamma



~ ~ ~ ~
biz, hiç riyakar olmadýk
fikrimizi, zikrimizi dürüstlükle zemzemledik
kafamýzýn içinde düþünür, aðzýmýzla konuþurduk
iþimiz gücümüz güllük cumhuriyetiydi
fi tarihinde
ve en çok da, cesaretimiz yakýþýrdý üstümüze
kendimizi inkar etmeyen, benliðimizden etimize geçen nurla

ne görüyorsun, de hele
gýrla zayýflýk, hat safhada azýtmýþlýk
gelecek var mý gelecek
ya kararlýlýk aydýnlýða
yeryüzünü terk eden
tanesine ne verirlerse satýlan ar nerede

farkýndaysan
hep ayný sorulara çakýlýyoruz
sorunun dik alasý muhteþem egosunu boþaltýrken
dokunmayan yýlan bin yaþasýn þakþakçýlarýnýn
kafalarýný kuma gömdükleri zavallýlýk çaðýnda

oysa sen
evleri sevinç renkli, gül mevsimli resimler çizdin hep
yaþýný baþýný hayli geçmiþ, üstün yetenekler kýzdý sana
sürekli gece siyahý ve kaþlarý çatýk cezalar verdiler
hakkýna arkaný dönüp
tek ayaðýnýn üstünde, kimliðini unutman için
Allah’ýn kuluydun, anlayamazdýn
tertemiz göðünü kirleten felaket çýðýrtkanlarýný
bilemezdin, bir gün nefesini dahi haraca baðlayacaklarýný
bunalým hýzýnda



~ ~ ~ ~ ~
yaþlandý rüyalarýn
insanlar aþtý insanlýðý ve ilkelliði
aðzýndan aldýlar lokmaný
en çok da, adamdan saydýklarýn
tanýyorum sandýklarýn seni yanýlttý
kaðýttan vicdan yarattý yüce medeniyet
acý çýðlýklarý manþet yaptý, hýrsa kilitlenmiþler
hangi açýdan baksan, yolsuzluðun resmi geçidi
silme, ciðeri hiçbir þey etmezlerin sýrayla kükrediði

þaka tabi

düzmece yalandýr, tüm söylediklerim
i mge tasarruflu, birkaç sakýncalý tabir
varsa meclis, kusurlu lafým dýþarý
zira, bildiðim tek gerçek besmeledir
ki, halen kimilerinin
pohpohlanmýþ ve zorba ünleriyle
kendilerini, çok nüfuzlu otorite addettiði bu ummanda
eðri oturup, doðru konuþmaksa marifet
doðruyum diyen kuþkusuz
gerçeðin efendisinin, sadece gerçek olduðunu bilir elbet

hayatýn memelerini diþliyorum, eyvah ki eyvah
küçük bir kýz çocuðunu kurtarmaya çalýþýyorum
yaþatýlan dehþetin iðrenç karesinden
gölgesinde iri yarý, ayýp býyýklý ve kýllý suretlerin
türememesi için yeniden
ve “bu densizlerin babasý yok!” diye haykýrýyorum
restimi çekiyorum þuurlu, kiþilik icabý
ardýna kadar açýk, bileklerimin harf kapýlarý
eksiliyorum, çoðalýyorum bir bir

yaz þimdi
pembe kafiyeli, seviþgen mýsralar
sen þairsin a gözüm
ben deðil
.
.
.






Sevinç Uslu
(hare / acun- 2006 )
Sosyal Medyada Paylaşın: