’ düþlerin hep düþmeyecekleri yerde umutlarýn unutulmyacaðý yürekte olsun uzakta olsam da senden parça parça baþýn öne eðilmeyecek yerde dursun ’ ( Hasreti isa )
bu yangýn yerinde rüzgarý kamçýlayan bir iblisim
günün olmadýk saatlerinde Kafka’nýn Milena’sýna
mektuplar yazan bir serseriyim sicili bozuk
postacýlarýn iki kez çalacaðý bir kapým bile yok
yerleþik bir adresten sürülmüþ düþ artýðýyým
yorgun bir yürekle kalýrým gecelerce
anýlarý büyütür bazen daraðaçlarýnda sallarým kellemi
koca tarih yýkýlýr üstüme nefesim zorlanýr ateþim çýkar
bir þiþe þarap geçer içimden üzüm baðlarýnda unutulmuþ