NAMUSLU

Yüzü aldýr kýzarmaz,
Namusludur,
Mangalda kül býrakmaz.
Hep baþkalarýndadýr çuvaldýzý,
Kendine iðne bile batýrmaz.

Namusludur,
Bazen parayla sývanýr,
Bazen bir mevkide saklanýr.
Genellikle en namuslu odur.
Kendi gizli yapar,
Baþkasý yapýnca namussuzdur.

Bazen takkelidir, bazen türban takar,
Ýbadeti yoktur, olmayaný kýnar.
Mutlaka bir bahanesi vardýr,
En dürüst en namuslu bakar,
Takla atýp, yalakalýk yapar.

Namusludur siyasette yapar.
Ne saðcýdýr ne de solcu,
Her daim menfaate, doðru yolcu,
Hangi yanýnda sýzý varsa,
Hep aksi yöne yatar.

Dürüsttür, hem de çok namuslu.
Raký sofrasýnda yatar,
Oruçlu kalkar.
Her iliþkisinde menfaat arar.
Hep karalar, hep birilerini kýnar.
Namussuzluðun alasýný yapar.

O çok dürüsttür çok ta namuslu.
Para ve itibardýr tek dostu.
Kullanmayý sever her imkaný,
Her mekanda her insaný.
Direnen olursa karþýsýnda,
Namussuzdur onun adý.

Ne diyeyim ki ben ona,
Namussuz oldum bu yolda.
Namus onlarýn olsun.
Ýnsan olmak yetti, yaþadýðým zamanda.

Faik ; 03/09/2009 Ýskenderun

Sosyal Medyada Paylaşın:

KIRMIZISU Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BEBEĞİM GÜNAYDIN HAYAT YALNIZLIĞIMSIN CEMİLE GÜNDOĞARKEN CANÖZÜM BEN NİLÜFER' im YAŞANMAMIŞ HAYATIM BENİ AFFET OLURMUSUN BEN BİR EYLÜL ÇOCUĞUYUM