Yýllarým tükenir, dökülürüm takvim yapraklarýndan, Anýlar, gözyaþlarýna býrakýr kendini yaþamýn kýyýsýndan Bir ses iþitirim, sonsuzca çaðlayan gökyüzünden Yýldýzlar, avuçlarýmý sararak kalmamý ister yeryüzünde.
Beyaz güvercinler semaya yükselir alacakaranlýktan Sýcacýk bir yorgan olup örterler üzerimi. Parlayan kanatlarýndan bir tüy düþer elimin içine, Ve baþlarým hayatýn mutlu bakan yüzünü çizmeye...
Sonra denizlere çekilir, yalnýzlýðýn kýyýya vuran dalgalarý Ay ýþýðýnýn umut dolu, kalýcý bakýþlarýyla buluþur gözlerim Þefkat ve sevginin parýltýsý ile mavi hayallerin son yolculuðunda Acýdan kanayan yüreðimin rengine karýþýr, hayat yelkenim...
Arda KARANFÝLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Inkheart Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.