Bu Sana Son Nazlanışım

Býçký melaldi üzerime düþen kurþuni yaðmur
Ve ben süngüsüzdüm deryasýnda gözbebeklerinin
Hüzn-ü hayalinde boð beni ateþim sönerse
Ki gözyaþlarýn bile artýk nefessizdi senin

Baba!

Deðdir þimdi avuçlarýný yanaklarýma
Ve nefesini boðazýma düðümle son kez
Bir martý misali denizime dokun bir daha
Belki de bu sana son nazlanýþým(!)


Yapma!

Kirpiklerinden týrnak uçlarýna çýðlar düþürme
Çekilme bedeninden çatýþmasýz, dirençsiz…
Boðulurum, saçlarým göðsünden sökülürse
Hiçbir acý ergin deðil ki henüz


Dört yaným ölü deniz
Bir avuç toprak parçasýyým, demeden
Saklanmadan bulutlara martýlar
Aklanmadan ölüm, dur !
Koltuðunun altýna bir daha sokulayým...


Hamza OKUMUÞ-Özlem PALA
Sosyal Medyada Paylaşın: