Susma Orucu

Güzel günlerin aþkýyla yazdýðým,
Tüm þiirleri ateþe veriyorum.
Karakýþ gecelerinde, yüreðe kazýdýðým
Dizeler, artýk þahitlik yapamayacak;
Yangýnýn isini taþýyan yüreðime.
Kepenklerim zamansýz indi;
Omzuma þimdi bir yük daha bindi.
Ne zor bilir misin?
Unutmak istemeden,
Unutmaya mecbur kýlmak yüreði.
Duygularým kör düðüm,
Bedenim kabuðuna sindi.
Kendimi avutmak için,
O þen günlerden arta kalan,
Birkaç tebessüm kýrýðý hatýra yeter bana.
Rüyalarý yarým kalmýþ bir sevda,
Dikiþ tutmaz bir yaradýr þimdi.
Sonu olmayan gel-gitler durulmalý;
Avuçlarýmda tutunamayan gül,
Yazýk ki, fýrtýnalara boyun eðdi.
Mal bulmuþ maðribi gibi,
Sevin sevinebildiðin kadar.
Hayal kurduðun, ihanet kokan,
Balmumu þehirlere at kendini.
Güllerin dikeni, kendine batmaz;
Sana sarýlan yüreði kanatarak git.
Ne acý deðil mi? Ayný aðýz,
“Gel turnam” demiþti bir vakit.
Gitme! Demelerim bir þey deðiþtirmez;
Susacaðým…
Kaç elif miktarý bilmem.
Öfkeyle þaha kalkmýþ kelimelerine karþý,
Yenilecek; hangi kelimeleri ringe sürsem.
Son sözlerimi namluya sürmeden,
Susma orucuna girmem.
Sana gülümseyen, uzak þehirlere,
Sensiz býrak da git...
Kevseri kurumuþ, kurak nehirlere,
Susuz býrak da git...
Yeter ki mutlu ol, olabiliyorsan(!)
Beni, hatýrýna getirme bile.
Dalgalarýn dövdüðü kaya gibi,
Aþýnsam da yýkýlmam.
Farz et ki, göbek adým çile.
Susuyorum…
Kilidi vurdum dile.
Susacaðým…
Kaç elif miktarý bilmem…

11.05.2009


Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: