Ellerin yastýðý sana kuþ tüyü,
Yattýðým yastýklar taþ oldu bana,
Bu aþk bitmez derken bozuldu büyü,
Ýstikbal gözümde yaþ oldu bana.
Vedaný ederken gayet mutluydun,
En fazla bu tavrýn dert oldu bana,
Ben kan aðlýyorken sen umutluydun,
Feleðin sillesi sert oldu bana.
Vuslatý düþlerken firkati buldum,
Ayrýlýk ateþi kor oldu bana,
Aþkýnýn bendesi zavallý kuldum,
Azadýný kabul zor oldu bana.
Sen gittin ya artýk, aþk meþk istemem,
Sevda denilen þey zûl oldu bana,
Þu dar-ý dünyada köþk möþk istemem,
Dünyanýn ederi pul oldu bana.
Sen mutlu ol yeter, bakma geriye,
Gülþenimiz yandý, kül oldu bana,
Büyük sevdamýzdan kalan hediye;
Yapraklarý yanmýþ gül oldu bana.
Makman
Muammer Akman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.