GÜZELLEME

(HAMAKTAKÝ GÜZEL)

Hamaðýna uzanmýþ, sereserpe yatýyor,
Kâlbime söz geçmiyor, deli gibi atýyor.

Hafif bir tebessümle öyle güzel uyuyor,
Gönlümden geçenleri sanki o da duyuyor.

Yumuk gözler üstünde simsiyah hilâl kaþlar,
Hançer gibi bir burun hemen altýnda baþlar.

Nefes alýp verirken burnunun kanatlarý;
Kýskandýrýp duruyor plâstik sanatlarý.

O güzel burnun ucu biraz kýzarmýþ mý ne?
Ama öyle yakýþmýþ, doyamadým seyrine.

Daha ne güzellikler; o biçimli dudaklar,
En usta þair bile tarifinde duraklar.

Gonca desem, gül desem sýfatlar tarif etmez,
Dudaklarý çizmeye ressamýn gücü yetmez.

Her nefes alýþýnda göðüsler beliriyor,
Bu hârika tabloyu seyreden deliriyor.

Kýskandým o hamaðý, kollarýmda yatsaydý,
Omuzumda uyurken ay doðsa, gün batsaydý.
Makman
Muammer Akman

Sosyal Medyada Paylaşın: