NEFES ALAMIYORUM
“Kalbim” derdin hep bana, aklýmda hece hece,
Son nefeste yüreðim, belki bu gün, bu gece…
Boðazým düðüm düðüm hýçkýrýklarla kaplý,
Gözlerimde gülüþe heves bulamýyorum,
Kalbimin ortasýna sanki bir býçak saplý,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
Sen gönlümce yýllardýr bir tek sana varýldýn,
Hatýrla yokluðumda hep kadere darýldýn,
Ne oldu böyle birden ayrýlýða sarýldýn,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
Yarýnlar bizim derken aþamadýk bir günü,
Nereye koyacaðým nereye bunca dünü,
Bir söz söyle tek bir söz varsa eðer mümkünü,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
Deprem olup gönlümü çevirdin bir talana,
Masal edip bu aþký karýþtýrdýn yalana,
Gideni bilmem ama hasret çok zor kalana,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
Söz ile anlatýlmaz hasret gelmiyor dile,
Yokluðun aðýr bir yük dayanýlmaz bir çile,
Umutlar yüreðimi çoktan terk etti bile,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
Ölümün soðukluðu artýk sarýyor teni,
Sýrat deðil korkutan sensizken ölmek beni,
Hiç olmazsa elinle giydir bana kefeni,
Ne olur dön ne olur nefes alamýyorum…
30 / 08 / 2009 – ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.