MEYVEYE DURAN YÜREKLER

Alnýndan süzülür bir damla ter.
Kazmayý vururken topraða, Allah der.
Açar, ektiði fidede sarý sarý çiçekler.
Açýlýr gönülde sýrlar, perdeler.
Ýlham olur, meyveye duran çiçekler.
“Ya Rabbi ben piþmaným” der, yürekler.
Meyveden alýr hazzý, söyler diller.
Ben piþmaným, “bütün yapmýþ olduðum günahlardan” der.
Hele toplanmaya baþlayýnca meyveler.
Gözler kapanýr, âþýk olur, maþuk önünde gönüller.
Toplanmadan kararan meyveye bakar gözler.
Piþman olunur, “keþke…” gönülden dökülür sözler.
Alýndan dökülen terler, helali haramý ayýrt eder.
“Keþke yapmasaydým, bir daha yapmayacaðým” der, yürekler.
Tadýna varýnca meyvenin gönüller.
“Kabul ettim,” âþýk oldum, maþuk önünde kýrýlýr dizler.
23 Aðustos 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: