Üzerimde önlükle Okuldan yeni dönmüþtüm. Yedinci sýnýftaydým Ödevlerim vardý. Annem dedi: Baban çaðýrýyor. Baban deyince Akan sular dururdu. Hemen koþtum yanýna. Üzerini deðiþtir, Akþama misafirler var. Anlayamadým, Misafirler var ne demekti o an. ……………
Misafirler geldi. Annem elime kahve fincanlarýný verdi. Ürkek adýmlarla, Sundum kahveyi adamlara. Maþallah maþallah dedi, Ýçlerinden yaþlýca biri Giydirdiler üzerime allý, yeþilli, morlu Berdeldi benim adým bundan sonra. Aðabeyime genç kýz, Ben oldum on üçümde yaþlý adama kuma, Bir evde dört çocuk bir ana
Hayallerim vardý oysa Okuyacaktým…
Sekize giden, uzun boylu, yeþil gözlü, Taþýma otobüsünde arkamdaki koltukta oturan Hep koltuðumu sallayan Bana Çiçek deyince Gönlümde çiçekler açan Süleyman’a varacaktým.
Yýkýldý hayallerim birden Elim ayaðým buz kesti Dilim damaðým kurudu Kalýn kaþlý hain bakýþlý adam Kirli diþleri koca göbeðiyle Yanýma gelince… Kahramandý kendince.
Ne hayallerim kaldý Ne okulum Ne dünyam Ne Süleyman
Aldým elime bir iðne Ýþledim yýkýlan hayallerimi Üzüntülerimi… Kýzgýnlýklarýmý hýrsla iþledim Hayallerimi çiçeklerle süsledim. Varsýn desinler; Hasan’ýn kýzý dilsiz çýktý diye Ben konuþuyorum artýk Ýðne ile etamin üstüne.
19/04/2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
savaştepeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.