SÜMEN ÇORAP-KUMBARA

(Sümen çorap: Yün çorap)

Ýlhan gelmiþ yirmi yaþýna.
Demiþ beni evlendir baba.
Baba demiþ yok elde avuçta.
Ýlhan demiþ kalýrýz bir odada.

Yapmýþlar düðün nikâh bir arada.
Baþlamýþlar kalmaya baba evinde bir odada.
Oturmuþlar yemeðe on kiþi bir sofrada.

Baba demiþ çalýþ kazan hani para?
Ýlhan çýkmýþ piyasaya iþ aramaya.
Taþýmýþ sýrtýnda çuval, almýþ para.
Gelmiþ eve, para istemiþ baba.
Geçineceðiz madem böyle bir arada…

Gel zaman git zaman, çuval taþý al para.
Kural böyle, ver para kal odada.
Haným ister, entari fistan ver para.
Çalýþ çabala,cepte yok beþ para.

Olmaz demiþ, Ýlhan düþünmüþ bir ara.
Beþi sümen çoraba, on beþi babaya, alýrsan yirmi para.
Yarýn öbür gün lazým olur, düþersin dara.
Olmuþ sümen çorap, Ýlhan’a kumbara.

Al baba, bu gün taþýdým çuval, on beþ para.
Koy haným, beþ para sümen çoraba.

Gün gelmiþ demiþ baba, kýþ günü Ýlhan’a.
Al hanýmý, istemem sizi düþ yola.
Aman baba, yaman baba, koyma bizi kapýya.
Nerde yatar kalkarým, bu karda kýþta.

Baba kararlý, düþ yola al karýný da.
Yeter artýk beslediðim, sizi bu kapýda.

Ýlhan topla bohçaný, gidiyoruz, demiþ hanýma.
Sakýn unutma, sandýktaki sümen çorabý da.
Bir bohça, bir yorgan, binmiþler dolmuþa.
Ýnmiþler þehre, bulmuþlar bir salon iki oda.
Tembihlemiþ Ýlhan hanýma, konu komþu sorarsa;
Eþyalar kamyonla gelecek daha sonra.
Almýþlar sümen çorabý, çýkmýþlar pazara.
Koymuþlar kamyona iki divan bir karyola.

Çalýþmýþ çabalamýþ Ýlhan, taþýmýþ çuval.
Bazen inþaatta, bazen olmuþ hamal.
Kazandýklarý þükürler olsun hepsi helal.
Ýki evlatlarý olmuþ biri Cemal biri Hilal.
Tutmuþlar kesenin aðzýný, toplanmýþlar para.
Almýþlar kýyýdan köþeden bir arsa.
Kondururlar üstüne, bir salon iki göz oda.
Saray olmuþ, evleri yaðmurda karda.

Ýlhan durmaz çalýþýr, kazanýr hep para.
Þimdi de olmuþ, kömürlükte ki kara kutu kumbara
Beþi kutuya, on beþini eve harcar, alýrsa yirmi para.
Yarýn, öbür gün, lazým olur, düþersin dara.

Hanýmý ister, bu gün pazar hani para.
Ýlhan gideyim kahveye, bulurum borç para.
Ýsterim bir eþten dosttan, öderiz bir ara.
Haným bilmez, en iyi dost kumbara.

Haným bulur, kömürlükte bir kutu üstü kara.
Hazine buldum der, içi dolu para.
Sevinir bolluk gelir evlerine bir ara
Ýlhan’ýn yüreðinde açýlýr, bir yara.

Pazar günü gelince haným der; yok mu para.
Ýlhan hadi þimdi çýk kahveye, eþ dost ara.
Ýlhan der bozuldu büyü, yok para.
Eþ dostlardý sümen çorap, kara kutu kumbara.

03/04/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: