ra
vazgeçmek!..
tokuþur kadehler usulca, avuçlarýmýz soðuk
yol kývrýlýr geçer burasý melunlar konaðý
mavi bir gecede kasvetli bir suskunluk
hayal meyal hatýrlarým, gözlerimiz kan çanaðý
ve yüzlerimiz veremli gibi soluk
mesken biçtik bu ayyaþ, loþ sokaðý
ve bugün terk ediyorum seni
senden evvel olmasa da terk ediþim
bütün terk ediþlerden daha acý
[ve þüphesiz daha vahim
istanbul caddesinin taþlarý sýralýdýr hani
bir vakitler takýldýðým o satýþ sorumlusu kýzlar
küfürler yaðdýrýyorum aklýma sen geldikçe
bir gece karanlýðýnda baþýmýn üstünde dönüyor
sanki kaybettiðim evsiz barksýz yýldýzlar
sanki terk etmiþler gibi hýnzýr ve densiz
parýltýlarý bir bir sönüyor
muhakkak aðýr bir sillesi bu hayatýn
bilmiyorum, belki içlenmek hafif hafif
belki bir vazgeçmektir nedensiz
mehtap sen bana ne yaptýn
hangi emellerinde suspus oturmuþ bu herif
hangi davasýnda durulmuþ, yere göðe sýðmayan
bu baþý dikine huysuz muhalif
uydurup avunduðum içim sýra bir yalan
mehtap neden gittin öyle sessiz
insafýn yok mu senin, hiç mi için sýzlamaz
belki acýlýðýný anlayamadýðým üç duble cinfiz
belki üç kurþun gibi düðümlendiði bir boðaz
belki de oracýkta galata köprüsü gibi yýkýldým
dibimde biten yalnýzlýk uzuvlarýný sinsice sarýyor
olur olmadýk senden konuþmaktan sýkýldým
hem ellerim unutsalar gözlerim arýyor
hem duruþun önümden bir türlü gitmiyor
öyle küstah sýrýtýyor suratýn, maðrur bakar
sövmek istiyorum kimi vakit, kinim bitmiyor
inan bilmiyorum,
þiþe diplerinde nasýl nefret ettim senden bu kadar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.