ankara…

kargacýk burgacýk karaladýðým bir þiirdir bu önümdeki
bilirsin, yaðmur ýslattýðýnda buðulanýr dizelerim
satýr satýr, mürekkep mürekkep akar sözcükler
ve sinesi çetin hayat akar mevsim mevsim
hýçkýrýklarla karýþýk bir kahýr, tatsýz bir sefer
uluorta bir hýþým yaraladýðým mýsralar þiirdeki
hala duruyor mu baþýmý yasladýðým dizlerin
beni iyi tanýrsýn sevgilim, huysuz muhalifin teki
altý yüz kilometre öteden için için nükseder izlerin
sükûnet almýþ bir seferde mendildir eldeki
idam sehpasýnda gibi sessizdir, usul usul sallanýr
baþý sonu belli olmayan bir yolun neresindeyim
kime sorsan gözlerimi ne görmüþtür ne de tanýr
ve yazdýklarým gibi vakit boþalýr mevsim mevsim
alabildiðine ýslak yetim bir serzeniþtir dildeki
sesi soluðu teheyyüç dolu; heyhat, ihtimaller zor
ben yirmi beþlik raþit, hayýrsýz herifin teki
sahi, saçlarýn daðýnýkken daha çok yakýþýyor
iliklerine iþler adamýn, küstah bakýþlarýndan mahrum
yabancýlardan saklandýðýný bilirim, korkudan mýdýr nedir
þuan yalnýzlýðýn yedi rengini aklýmda tutuyorum
ve bütün tutsak kalmýþ seviþmeler ezberimdedir
kim bilir, hesap etmek mümkün müdür zamaný
boðazdan geçmek bilmeyen lokmalarýný yutuyorum
þüphesiz, oynamýyordu meydandaki koca saatin yelkovaný

Sosyal Medyada Paylaşın:

rasitnadir Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

vazgeçmek!.. müptelasıyım gözlerinin… çıngıraklı bir sinsilik… bu şehir!.. bir vakit yanında olacağım geceler… bir ekim günüdür… dağ başını pus sarmış! ezan türkçeydi ben seni şiir yazarken unuttum