Susuz deniz

koca denizi susuz býrakan
katmerli acým
içime yýðýntý tuz daðlarý
yýkýlýn artýk
boðuluyorum kokuþmuþ boþluklarda

uzandýðýnda ellerim sivrilen dikenler
yaprak döken goncalarým

içimden içime sayýklamalar
usumun duvarlarýný kemiriyor kurtlar

yurtsuz bir kadýn
ne kadar sýðýnabilir kendi yabanlýðýna

aykýrýlýða kesilen parmaklarým
kardeþlerim gibi
sancýlý ayrýlýk

dünün sorgusunda zanlý annem
çocukluðuma çýkan sýrat gibi köprüler

daðlar gibi duruþunu topraða verdiðinde babam
büyümenin viraneliðinde kayboluþum

varlarla geçmez hayat
bu tutsaklýk
bu kabulleniþ
neyin nesi yaþamak

içime çoðalan bu girdap
ben daha büyümedim
korkuyorum karanlýktan

tut ellerimi baba
yeniden büyüt nasýrlý ellerinde
gözlerindeki denize tuz
göðsündeki yaraya merhem et


Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: