oysa..

Kýsa oldu ömrü sevdanýn,
Daha doyamadan nefes almaya
Kana kana!
Öldü bak kucaðýmda…
Oysa kalemimle silgimle okul yollarýnda koþtururken tanýdým ben onu,
Kaðýda kaleme döktüm,adýný kazýdým sýralara;
Kara tahtalara!
Oysa oyun parklarýnýn salýncaklarýnda tanýdým;
Kaçar oldum her akþam onun kollarýna
Sessizce uyanýr oldum geceleri onu sayýklarken,
Oysa ben onu yaðmur yaðarken pencerenin buðusunda tanýdým;
Tek tek yazdým adýný camlara…
Sabah kahvaltýda,akþam yatarken dualarýmda buldum resimlerini,
Ezberlettim güvercinlere adýný adresini….
Oysa kirlenmiþ çamaþýrlarýmýn en temiz yerlerindeydi her zaman
Yada;
Solmuþ gül demetinin en canlý yanýnda uzanmýþ uyuyor olurdu…
Kimsesiz boþ bir otomobilin arka camýnda asýlý duran oyuncak ayýydý,
Kimse oynamasa da güzeldi…
Þimdi terk edip giderken sevda beni,
Uzaktan el sallarým buz gibi ayaz altýnda
Ve sen benim her adýmýma kazýnmýþ hatýralarýn
Ve burnumda dolanan kokunla yaný baþýmdasýn adeta!
Git! Diyorsun umarsýzca,
Git ve dönme bir daha!
Belki de haklýsýn sevdiðim,beklide gitmeliyim göz yaþlarýmla,
Seni üzmeden bir daha!

Sosyal Medyada Paylaşın: