KALMA KARANLIĞIN İÇİNDE
Neden, içerisindesin tek baþýna karanlýðýn,
Altýndasýn yaðmurun, tam ortasýnda fýrtýnanýn.
Olmalý bir damla ýþýk, bir dulda, bir barýnaðýn.
Nedendir be çocuðum senin bu amansýz yalnýzlýðýn.
Olmadý mý sanki senin, hiç topacýnla kaytanýn,
Oynamadýnmý bir dir bir, kenarýnda yamacýn.
Kimden soracaksýn hesabýný yaþanmamýþ çocukluðun.
Boþunadýr be çocuðum senin bu amansýz yalnýzlýðýn.
Yasaklanmýþmýydý sanki sana aydýnlýðý güneþin,
Hiç deðmedi mi yani ayaklarýna berrak suyu denizin.
Olamadý mý uçtuðunda martý gibi beyaz kanatlý bir eþin
Zor be çocuðum bu amansýz yalnýzlýðýnda senin iþin.
Biliyorum istemekle gidilmiyor gidenlerin peþine.
Baðlamýþlar seni bir kere karanlýðýn içine
Bir sen deðilsin inan kan gözyaþlarý karýþan denize,
Yalýnayak, çýrýlçýplak umutla baþla yeniden yürüyüþe.
Tutmak için güneþi, aydýnlýða doðru gel bizimle.
Hadi kalk be çocuðum sýkýþýp kalma karanlýðýn içine.
Faik Akýncý; 13.09.2008 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.