Bir Yiğit Var Gurbette
Bir yiðit var gurbette,
Sinesinde sevgi, derin iþtiyak;
Mefkûre kahramaný elbette.
Ruhu ebedlere oluyor müþtak,
Ýlhâd mumlarý, sönüyor zulmette.
Rikkattir gönüllere, ruhlara pervazdýr;
Ne makam, ne mansýp sevdasý var.
Sancýsý hep fazla, rahatý azdýr;
Ýnsanlýðýn derdi, yüreðinde har;
Diðerkâmlýk, hasbilik aldýðý hazdýr.
Bir civanmert var, en önde;
Derin derin ufka dalar gözleri,
Kaç visalin hülyasý geçiyor günde.
Yeise þamardýr, fecir sözleri;
Ýnayet sökün eder, dalalet kalýr dünde.
Doludizgin atlýlara ilhamdýr,
Kutlu davanýn ýþýktan süvarisi.
Hicret yolcularýna burhandýr,
Yeniden diriliþ havarisi;
Ýrþat bahçesinde gülhandýr.
Bir yýldýz var, okyanus ötesinde;
Memleket özlemi, gözlerinde tütüyor.
Hoyrat ellerde, ruhu kuþ kafesinde,
Her ilden toprak almýþ öpüyor;
Anadolu soluyor, aldýðý nefesinde.
Ýnsanlýðýn selameti için hizmette,
Nam-ý Celil’siz yer kalmasýn diye.
Bak, ümranlar tülleniyor harabette;
Mevla’mdan dünyaya hediye,
Bir yiðit var gurbette.
Bir yiðit var gurbette.
08.08.2009
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.