bana bizden bahsetme erguvanım..

sus yazý
sus kalem
feryadýmýz iflas
figanýmýz ýpýslak

üç harfli hal adýna belli ki
parçalanmaya düþtük ellerimizi
kaþ göz mesafesi ömürde
manasýzca yenildik erguvaným
yaralý yüreðimizi aðlýyor dilimiz

eviçlerimizin derin mateminden
har tutuyor taþ duvarlarý
bir zaman çeþmeler içtiðimiz
kalbi þiar sokaklarýnda þehrimizin

ve kapýlar ki, iki kere iki sus
perdeler bahara kapalý
kaldýrýmlar karadul
týrnak içinde uðursuzlukla
ölüm konuþuyor hayat
düþlerimiz desen, yatalak
gidin geli gecelerimiz uykusuz


söyle erguvaným
*ne bu
baþýmýzýn üstünde dolanýp duran
aykýrý(ðý) sarkaç
ve bekareti bozulmuþ günün
siyahý seviþmesi vezinsiz

yeþili grileþmiþ gözlerimizin hüzün boþluðunda
adýmýzý boðan katýksýz dip vurgunu üzgünün
yahut, kýrýk kelimeleri zihnimizin
neyin nesi böyle
canýmýzý doðrayan kahrýn kahrý
içimizde kabulü kabilsiz

hiçlikle satýr döþeyenlerin panayýrýnda
üstümüzden ayrýlýk geçen yol muyduk ki
vuslata çýkmaz

hakikati boþalan savurgan zamanda
ýslanýyor baktýkça açýk kalmýþ anýlarýmýz
kanýyor ayna parçalayan çýðlýðý suretimizin
bir vesikalýk fotoðrafýný daha çekiyor
acýyan yanýmýzla acýmýz

oysa
masaldan öte gerçeðimiz vardý
yarýna tamamlanacak
dayamadan þakaðýmýza son sözün namlusunu
sevgi engelli militan (t)uzaklar
gümüþ öpücüðünü kondurmadan saçlarýmýza güz
dudaðýný mor bir uçukla sancýmadan Endülüs

sus yazý, düþüncemi sus
aah kalem! a’dan z’ye küs
ateþ dansý takvimlerin arenasýnda
tek baþýna iktidar yalnýzlýðýmýz
ve biz sonsuzluða endeksli kronik bir intiharýz
bölünmüþ renk teröründe dünyanýn
iflah olmaz birer kanardamar
sessizce kendimize
kendimizi gömüldüðümüz
.
.
.





Sevinç Uslu
( hare / 2006 – Ýstanbul )


* Turgut Uyar’ýn ölmeden önceki sözü

Sosyal Medyada Paylaşın: