KIZIL GELÝNCÝK
yamacýn baðrýnda açmýþ kýzýl bir gelincik
nazlý nazlý sallýyor boynunu bir saða bir sola
yapraklarý gün tüketiyor yarýnlara
güneþlere gebe kalýyor gülüþleri
örselenen duygularý avuçlarken kelebek izlerini
çilekeþ yalnýzlýðý kimliksiz þiirlere konu oluyor
sabrý yaðmurlarla ,
akýp hemhâl oluyor toprakla
çoban ýslýklarý ,
koyun sesleri yoldaþ yalnýzlýklarýna
rüzgârýn hançeriyle parça parça olurken çelimsiz yapraklarý
direnir eþkiyaya,
vatan gibi ciðeri...
oysa,
nazlý nazlý gezinmeli buðulu bakýþlarý çimenlerde
yeþermeli sesi meltemin ýslýðýnda
kekik kokan vâdilere salýnmalý kokusu ;
uðuldayan rüzgârlarla
yaðmur derecikleriyle sürülmeli tohumlarý yeni ovalara…
yep yeni vâdiler,
yep yeni baharlarla gülmeli yüzü
tebessümlerinin rengi gökkuþaðýnda renk olmalý
olmalýydý…hakkýydý….hakkýndý gelincik…