GECENÝN TAM ORTASINDA ATEÞE VER YÜREÐÝMÝ
Ey vefâsýz,
kýrýlgan zamanlardan kalma bu göz yaþlarýn
þimdi kup kuru bir çölü andýrýyor ruhun
anlamsýz ve bomboþ hayatýn
içine doðan ,
sürgün vermiþ filizler bahar yeline yenik düþmüþ,
týpký boynun gibi..
oda koyverdi kendini omzundan aþaðý...
rüzgâra inat
aç baðrýný serin güz yellerine karþý
kýs gözlerini gül gülücüklerle,
sevdanýn þavký vursun denizin mavi yüzüne
martýlar serenat yapsýn ruhuna
ve kanatlansýn sevdan Venüs’e..
ve
gecenin kýyýsýndan geçerken dokun,
dokun benimde yalnýzlýðýma
Sana dair kabuk baðlayan yaramý kanat…
gecenin tam ortasýnda ateþe ver yüreðimi…
Seninkiyle birlikte
feryatlarýmýz da yansýn
hadi…