yürüyorum kilometrelerce/ arkamda koca þehir baðýrýyor kaldýrýmlar çýldýrmýþ gibi aðlamaklý köhne bir ev ve içinde daðýlmýþ bir sevda delirir önce gözlerim terk ediþte ayaklarým sonradan gelir bir yüreðimi toparlayamam köhne evin odalarýndan korkuyorum içine saklanan koca bir yakarýþtan
býraktým arkamda gecelerimi döven rüzgarlarý güneþi götürüyorum yanýmda artýk aðustosta yapacaðým kardan adamlarý üþümeyecek ellerim dokunduðunda bu son içiþim aþký ayaklý bardaðýndan unutacaðým bordolu akþamlarý en dolu tarafýndan ve saçlarým siyah/uzun parmaklarýnýn dolandýðý her taradýðýmda acýtýyorlardý canýmý þimdi kýsa ve sarý
topladým aynadan siluetimi kendine küs paranoyak bir duruþla arsýzca istediðim son öpüþ sana kalsýn istemedim hiçbir düþ ahþap kokulu odalardan topladým gülüþlerimi ve seviþmelerimi yataðýndan deðiþtirdim çarþaflarý namluya doldururken dokunuþlarýný kanamalý aybaþlarýný yüreðimin her çaldýðýmda kapýný istemedim gelsinler benimle gözlerini çiviledim boþ bir çerçeveye sana yazdýðým son þiiri toplarken duvarlardan bakmadým kelimelerin isyanýna bile özneleri çekip aldým usundan þimdi hepsi öznesiz düþtü yola benimle
dövünürken duvarlar gölgeme deðdi elin ahhh!bilsen kendimde deðilim denizleri özledim mor sabahlar düþlüyorum kendime yosun kokulu kayýyor zemin ayaklarýmýn altýndan yüzümü yalýyor tanýdýk bir sýcaklýk ýslanýyor bütün terk ediþlerim bir deniz akþamýnda eylül dokulu çimdikle beni gözüme çarpmasýn kendime her geliþte güneþin deðmediði bir sevda esrikliði ten eskisine durmaz her yürek yenikliði
resimler çiziyorum ara sýra senden habersiz þiirlerim kadar uzaksýn içimdeki renklere zaman üstü bir derviþlik benimki çað atlattým senli tümcelerime kelimeler durmuþken istihareye hep yeþile yoruyorum düþ/üþ/leri zarflayarak senden kalma mahþeri seviþleri postalýyorum her birini isimsiz adreslere sahi…! memleket nereydi…
sevgi kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.