Biz ki aþký sanat bilip sustuk edebiyata
Yazýlmamýþ tümcelere, roman olanlardandýk…
Bir beyaz daha dolandý kýrýk diþli taraða
Akýp giden senelere yumduk gözlerimizi.
Ýsmimizi þerh düþerek, buðulanmýþ varaða
Pusa bürünmüþ mevsimde dövdük sözlerimizi.
Çünkü hepimiz hazanýn boynu bükük öksüzü
Geride kalan demlere düþman olanlardandýk.
Çünkü hepimiz mizanýn iflah olmaz yüzsüzü
Günahlarýmýz altýnda piþman olanlardandýk.
Ki eylüldü sonbaharýn ehl-i kâmil çocuðu
Anne þefkati umarak hazana yaslanýrdý.
Kara kýþlara doðruydu uslanmaz yolculuðu
Tanrýnýn gözyaþlarýyla kirpiði ýslanýrdý.
Say ki hepimiz eylüldük takvimlerin baðrýnda
On bir ayýn þehvetine güman olanlardandýk.
Say ki solmuþ birer güldük bülbüllerin uðrunda
Aþkýn ahde vefasýna umman olanlardandýk.
Yaðarken düþlerimize binlerce bakir damla
Düþen sarý yapraklara suretimizi çizdik.
Eylülde hasbýhal ettik bize reva idamla
Cana susuz Azrail’in tabanýndaki izdik.
Biz ki dehrin nigahýnda ab-ý hayatla yunduk
Ölmeden ölmek bahsinde yaman olanlardandýk.
Biz ki eren dergâhýnda çýrýlçýplak soyunduk
Demkeþlerin çubuðunda duman olanlardandýk.
Ýlkten bir rüzgâr okþadý gümüþ saçlarýmýzý
Gözyaþýmýzla beraber düþlere þebnem düþtü.
Saçlarýmýzdan aþýrdý altýn taçlarýmýzý
Maðlubiyetin gamýyla gülüþlere nem düþtü.
Gayrý elemle eðildi olgun baþaklarýmýz
Acýnýn anaforunda harman olanlardandýk.
Gayrý isyana yöneldi sadýk uþaklarýmýz
Ýmgelerin mavzerinde erman olanlardandýk.
Asumanýn silueti kaþlarýný çatarken
Ürküp göçtü kýrlangýçlar sýcak iklimlerine.
Tükenen zamana doðru yüreðimiz atarken
Dolandý sevinçlerimiz zaman büklümlerine.
Fýrtýna arifesinde kabarýyorken deniz
Sýðýnacak gemilere liman olanlardandýk.
Ýsrafil’in sur sesine biat edenlerdeniz
Kýyametin peþrevine keman olanlardandýk.
Güneþimiz kirlenince sandýk lekeleriyle
Mil çekildi gözlerine sarhoþ yüreðimizin.
Aðustostan arta kalan ah! terekeleriyle
Zül biçildi kaderine nahoþ ereðimizin.
Oysa bizdik aþiyaný yaralý serçelerin
Yeni yetme fidanlara orman olanlardandýk.
Oysa bizdik tüm ziyaný kýrýlmýþ sýrçalarýn
Boynu bükük nalânlara mihman olanlardandýk.
Ocakta düþenlerdendik sonbaharýn rahmine
Eylülde kundak edildik melâmet hýrkasýna.
Revnaktan aþanlardandýk istikbalin vehmine
Eylülle visal eyledik ibadet parkasýna.
Bizler ehl-i dubaranýn þerrinden korkan eþar
Ehl-i ulema sözüne ferman olanlardandýk.
Bizler ehl-i cühelanýn sözünden kopan þiar
Ehl-i fukara derdine derman olanlardandýk.
Biz Ahmed’in cemalinden akseden ýþýk ile
Ali’nin zülfikarýna, yalman olanlardandýk
© Ayþe Yýlmaz