İKİ KUTUP ARASI

Kalbimin ekvatorundan adýn geçiyor,
Topraðýma kök saldý sevgi tomurcuklarý.
Dikenleri batmaz oldu acýnýn iliklerime,
Ellerimle ayýkladým karaçalý hicranlarý.


Sahralara sýðmaz oldu divane sözler,
Her nereye gitse bu kalp seni özler.
Bir parçam takýlý kalmýþ þarkýlarýna,
Bozulmuþ plak gibi durmadan seni söyler.


Hiç yorulmaz mý kalp sevmekten,
Beden tükenir de ruh yorulmaz mý?
Koþar durur býkmadan yârin izinden,
Kalem yorulurda þiirler yorulmaz mý?


Þu fani dünyada her þey sonluyken,
Nedir bu aþkýn içinde sonsuzluk arzusu.
Sen býrakýrsýn onu bittiðin anda,
Ama o senin yakaný hiç býrakmaz mý?


Aþký bilmeyen nasýl anlasýn mecnunu,
Çöllerde kavrulup mabudu bulduðunu.
Leyla diye sayýklarken geceler boyu,
Gerçek aþkýn içinde saklý olduðunu!


Sosyal Medyada Paylaşın: