BİTTİK...

fýrtýna öncesi sessizliktik
belki
kimsesizlik

sýklaþan soluðun acý çehresinde
gergin bir yay gibi kasýlmýþ çizgileriyle
pembesi çekilmiþ dudaklara mýhlýdýr artýk gerçek

biz bittik

...

ne çok "gibi" var söylenmedik
ne çok "belki"
"keþke"leri mazi çamuruna bulanan misketlerdik

bir çýtýr simittik
soðuduk
öksüz kaldý susamlarýmýz
düþlerimizi serçelere bile beðendiremedik

beklemektik
özlemektik
sevmektik
aslýnda sevdanýn ta kendisiydik

tam sevecektik ki
dört koldan çevrildik

yürekbasan kâbuslara yenildik
vazgeçtik

...


el çektik
gözden nihân olan sevgiliden

bir taht kurduk içimizdeki sultana
saraylar süsledik
cebimizde bir koca delik

lâkin
gönüldeki varsýl cömert mi cömert
yetinmedik

þadýrvanlarýndan gürül gürül sevda akan
kervansaraylar
külliyeler serptik
methiyeler
naatlar rübailer yazdýk
besteledik

her akþam gün gibi
çekilip ufuktan
sevgiliyle gözgöze
has bahçelerde gezindik

çoðalttýk vuslatsýz hasreti
aþk içre aþk olduk
biz
bizden gittik

fýrtýna öncesi sessizliktik biz
belki
kimsesizlik
kendi halimizdeydik

bittik

CEYDA GÖRK__16aðustos2009


Sosyal Medyada Paylaşın: