Bazen yaðmurlara yüklenip / Þehrini ýslatýyorum... Alnýnýn aklýðýna düþüyorum, Elinin tersiyle siliyorsun, Kýzýyorum. Bir daha..ve bir daha dokunuyorum alnýna , Saklanýyorsun kuytuya. Aðlýyorum.
Bazen rüzgarlara yüklenip / Esiyorum þehrine. Yanaklarýný okþuyorum, Üþüyorsun. Ceketinin önünü kapatýyorsun. Açýk kalan ufacýk bir yer bulup, Yine dokunuyorum sana. Kýzýyorsun bana... Küsüyorum.
Bazen kar tanelerine yüklenip / Yaðýyorum þehrine. Siyah saçlarýnýnn üzerine düþüyorum, En beyaz halimle. Okþuyorum saçlarýný. Avcunun içiyle silkeliyorsun sonra, Dökülüyorum . Yere düþmeden eriyorum. Kimi zaman , Elinde sýktýðýn kartopu oluyorum. Fýrlatýyorsun beni tanýmadýðým birine. Gülüyorsun(uz).. Caným yanýyor , aðlýyorum.
Bazen þimþeklere yüklenip / Arada bir karanlýk odaný aydýnlatýyorum. Peþimden sürüklediðim gök gürültüsüyle, Ýçini titretiyorum. Korkuyorsun. Ben ise her çakýþýmda, Güzel yüzünü seyrediyorum karanlýkta. ’Korkma’ diyorum sana ’korkma’! Beni duymuyorsun. Üzülüyorum.
Bazen güneþe yüklenip / Geliyorum senin þehrine. Her kýþ mevsiminde yüzünü bana dönüyorsun, Seviniyorum. Yazýn geldiðimde ise, Yüzünü saklýyorsun benden. Anlamýyorum.
Bazen de ay ’a yüklenip / Geliyorum senin þehrine. Kimi geceler yalnýz yakalýyorum seni, Konuþuyorsun benimle uzun uzun. Çok mutlu oluyorum. Kimi zamanda yanýnda birileri oluyor, Benim farkýma bile varmýyorsun. Geceni aydýnlatýyorum, Sen dönüp bakmýyorsun. Yine anlam veremiyor, Üzülüyorum.
Hangi tabiat olayýna yüklensem, Bir seviyor, Bir sevmiyorsun. Býktým bu karmaþadan.
Artýk kül kedisine yüklenip / Siyahlarýmý giyerek , Mateme bürüneceðim her gece, Saat on ikide.
Saat on ikiden önce , Artýk sen gel þehrime... On ikiyi geçerse Sakýn gelme...
Ayþe YÖRÜK 04.05.2007 ÝST. Sosyal Medyada Paylaşın:
dostsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.