Hissettiðim, sadece yalnýzlýk Þu koca dünyada.... Sevgisizliklere ve aldatýlmýþlýklara karþý. Donuk bakýþlý insanlar görürüm Kimi zaman...Nereye baktýklarýný bilmeden, Feri sönmüþ gözlerdir onlar.
Oysa ki her insan umuttur , Dünyaya gelirken. Tatlý bi telaþtýr,onun mutluluðu.... Ýstediði de çok biþey deðildir hani, Sevgi ve þefkat .........
Yazýk, bilmeden sevgisizliðin Ýçine doðmuþtur ...istemeden. Ýnadýna hayat demiþtir...uzanan ilk ele tutunarak. Güvenin ilk tohumu atýlmýþtýr artýk. Ýlk güven...ama arkasý yok.
Asýlnda bu ,son güvendi. Feri sönmüþ gözlerin, Tutacak ellerin....... Sevgi ve Þefkat dolmasý gereken yüreklerin, Yalnýzlýðý olmuþtur artýk, bu koca dünya.......
B.Kavas
Sosyal Medyada Paylaşın:
BEHİYE KAVAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.