ne zaman gelsem yanýna
uzanýp gökyüzünü seyrediyorsun
gündüz güneþi, gece yýldýzlarý
toprakla bütünleþmiþ bedenin
mor çiçekler süslemiþ dört bir yanýný
eðildim öpüp kokladým
belki sendin
belki senin bir zerren
hani hep yapardým
çýkmadan önce odandan
öperdim gözlerinden
çekerdim kokunu içime
gülerdin gözlerinle
tembihler gibi çabuk gel diye
ama sen gittin,
nerede kaldý sözlerin
hani hiç gitmeyecektin
iþte yine akþam ve sen
yýldýzlarý izlerken
ben olamadým yaný baþýnda
kalk desem, tut ellerimden
minik buseler kondur yanaklarýma
biliyorum görüyor, duyuyorsun
beklesem sonsuza dek
hiç uyumadan
yýldýz olup
düþlerime gelir misin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.