GÜLÜMSE BANA CANIM

Gülümse bana caným
Tebessüm et durmadan
Gülümse coþsun kaným
Seyredeyim býkmadan

Öyle tatlý bakýþýn
Gözden kalbe akýþýn
Tebessümle yakýþýn
Terk edilmez yýlmadan

Gülümse bana caným
Tutuþsun her bir yaným
Ben gülmene muhtacým
Sevmek olmaz bakmadan

Saçlarýn örttükçe yüzü
Sakladýkça yeþil gözü
Dudaklarýn söyler sözü
Dinlerim hiç usanmadan

Gülümse bana caným
Yeni doðan güneþ gibi
Feda olsun sana caným
Aksýn zaman durmadan

Yanaklarýn olur al-al
Kaþlar sanki olmuþ hilal
Gül de yeþersin bu dal
Çiçek açsýn durmadan

Gülümse bana caným
Gül de, ben de güleyim
Dünya denen alemde
Ömür geçsin an be an

Görünsün inci diþler
Söylerse þirin diller
Ne derlerse desin eller
Kahkaha at durmadan

Gülümse bana caným
Gülde ben kahrolayým
Senin o gülüþüne
Her an olayým kurban

( Gülen gözler ile aðlayan gözlerin dünyaya bakýþlarý bile farklýdýr..)

Ýstanbul
25/05/1982
Necati ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: