Gidersen eðer , Yýkýlýr bu þehir üstüme . Alacakaranlýkta gider düþlerim, takýlýp peþine... Bir enkaz kalýr ardýnda, Bir de ben küflü enkaz altýnda...
Solgun yüzüm ateþ tutan ellerimle, Küllenmek yerine alevlenirim git gide... Bir lirik sözcüðüdür dolanýr dilime, Kahrederim bu çoðalan sevgime...
Gidersen yarým kalýrým , Bir daha tamamlanmamak üzere... Eksilirim kendimden, Silikleþirim hayata. Bir intihar gibi düþersin aklýma...
Gidersen, Kayaya çarpan bir gemi misali, Yavaþ yavaþ batarým derinliklere... Su altýnda çürür sana biriktirdiklerim, Bir parçam kaybolur her seferinde...
Gidersen azalýrým. ’Yitik’ olur diðer adým...
Ve sonra , Geri dönersen bir kýþ mevsiminde, Sert bir rüzgarla yüzüne inen , Tokat olurum...
Kaybettiðin yerde aramaya baþlarsýn beni,
Her köþe baþýnda karþýna çýkar, Boþluk olurum...
AFFETMEM SENÝ...
AYÞE YÖRÜK 04.05.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
dostsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.