MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yok Oldu
Halkın Şâiri

Yok Oldu


Ne oldu bedenim, ne oldu bize?
Gözlerden dökülen yaþlar yok oldu.
Dermaným tükendi, gitmiyor dize,
Dilime tat veren aþlar yok oldu.

Huzura ermiyor, beynim kederde,
Gövde baltalanmýþ, yatýyor yerde,
Bir güzel rüyayý gönül isterde,
Uykuda gördüðüm düþler yok oldu.

Attýðým adýmlar hep doðru yöndü;
Hayat fenerimin ýþýðý söndü,
Artýlar bir anda eksiye döndü,
Kalmadý iki, üç, beþler yok oldu.

Burnumun direði, toprak özlüyor,
Hasretin sýzýsý yürek közlüyor,
Akýp giden zaman beni düzlüyor,
Aðýzda sýralý diþler yok oldu.

Har vurup, harmaný boþa savurduk,
Bir anda onlarca yýlý devirdik,
Þimdi yüzümüzü çöle çevirdik,
Hilalle yarýþan kaþlar yok oldu.

Ýnsandýr! Kim bilir ne hâle düþtü?
Doðruldu, yýkýldý, beþerdir, þaþtý!
Figaný çoðaldý, daðlarý aþtý,
Baðýnda ötüþen kuþlar yok oldu.

09 Aðustos 2009

Mustafa Usta

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.