o anda kopup en ince yerinden yüreðim ’ne olur gitme,kal!...’ diyebilseydim öyle ardýndan bakakalmayýp gittiðin her yola duvarlar örebilseydim belki yokluðuna kör bir býçak saplardým sensiz geçen her saati zamandan çalýp saklardým seni zannettiðim kadar sevebilseydim...
gözlerini elleriyle saklar gibi eylül her yaðmur yaðdýðýnda tedirgin olur...
m.ferda
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.