Seni Sevmemekten Yorgunum

yüküm aðýrdý
yerli yerince
yüküm ayrýlýk
dayanamýyordu dizlerim
nicedir sorulmamýþtý hesabým
saatler gündü
aydý
yýldý
uçmayý öðrenirken düþmüþ sevdalarýn
kaný yerlerde kaldý

senin olmadýðýn kalabalýklardaydým
ve hala seni ele vermemiþtim
adýn dünüm sýrdý
bilmezden gelinen düþlerimin
ele geçmez uzaklýklarý vardý
bütün beklentileri tüketilmiþti
içine kapanýklýðýmýn
týkabasa yalnýzlýktýk birlikte
iki kiþiden birinin,
fazla olduðu anlardý

ne çok yalan bulaþmýþtý,
-sus- diye
dudaklarýna deðen parmaklarýma
bu yüzden saklýyordum kendimi
günleri ipe dizen
dost sofralarýnda
ve bu yüzden,
seni sevmemekten yorgundum
en telaþlý
yola çýkma zamanlarýnda

çilingir sofralarýnda,
acýlardan arýtýp yenilgilerimi,
alelacelerle
bir kadeh raký
bir dilim kavun tadýndaydým
inkarlarýmda gururum vardý
halden anlamaz
ve hala senin adýndaydým

sabahtý
eksiktim...
seni baþkalarý yaþýyordu
yapraðý sonbahar þehrimde
bense ,
hala alacaklýsýydým sevdalarýn
senden sonra senim olmamýþtý
bu yüzden
bunca uzaklýða
bunca unutulmuþluða raðmen
habire sen diyordum,
ben
bir bahane uydurup yarýnlarýma
seni özlemeye gidiyordum
soðumayan yüreðimlen


beyaz atýndan
çoktan düþmüþtü prens
yýkýlmýþtý mavi pancurlu ev
eski fýrtýnalarla
çiçekleri renksizdi
uzaklaþan boþveriþlerin
göðü gri
mevsimi geç
topraðý kuru
içimizdeki resmin,
yüzümüze vurmuþtu solukluðu

ama eski benimdi
içimdeki baþkasý
dünki benimdi
salkým salkým
sahicimdi
bana-seni seviyorum-
diyen son kiþimdi
sözcüklere gizlenen
iþte bu yüzden
yine sen
hala sen
Ve derlerki
yaþama tutunamazsýn
düþleri yitirirsen


suadiye.2006
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın: