Gece pamuk elleriyle saçlarýma dokununca, Uykular birer birer kayboldu gözlerimden. Bir tatlý mutluluk çöktü ruhuma, Hüzünler silindi gözü yaþlý yüreðimden.
Huzur kol gezerken sessiz sokaklarda, Yeryüzü çekilir sanki izdivaya. Yorgun gün dinlenir gecenin kollarýnda, Derin bir nefes alýr artýk lavinya.
Kilitleri açýlýr ruh kafesinin, Özgürlüðe kanat çýrpar rüyalarýnda. Çizer en güzel resmini sevgisinin, Ýmkânsýzlýkta aþýlýr hülyalarýnda.
Durulur artýk beynindeki fýrtýnalar, Bitmeyen savaþlara ara verilir. Aþkýn elinde sallanýr beyaz bayraklar, Barýþa bir demet gül verilir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahranur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.